مطالعات نشان می‌دهد این فواید به ویژه هنگامی که قهوه از نوع “دارک رُست” بوده و حتی در صورتی که بدون کافئین باشد، قوی‌تر می‌شود. از آن جایی که نتایج آزمایش‌ها در هر دو نوع قهوه کافئین‌دار و بدون کافئین یکسان بود، این فواید نمی‌تواند ناشی از کافئین موجود در قهوه باشد. دانشمندان کشف کردند که […]
مطالعات نشان می‌دهد این فواید به ویژه هنگامی که قهوه از نوع “دارک رُست” بوده و حتی در صورتی که بدون کافئین باشد، قوی‌تر می‌شود. از آن جایی که نتایج آزمایش‌ها در هر دو نوع قهوه کافئین‌دار و بدون کافئین یکسان بود، این فواید نمی‌تواند ناشی از کافئین موجود در قهوه باشد.
دانشمندان کشف کردند که فرآیند برشته‌سازی قهوه، مواد شیمیایی آزاد می‌کند که با پروتئین‌های عامل ابتلا به بیماری‌های شناختی مقابله می‌کند. برشته‌سازی دانه‌های قهوه باعث آزادسازی ماده‌ای شیمیایی به نام “فنیلیندین” می‌شود که گروهی از ترکیبات است که مانع از تجمع پروتئین‌های رایج در ابتلا به آلزایمر و پارکینسون می‌شوند.
در مقایسه میان انواع قهوه، محققان دریافتند به هر میزان درجه برشته شدن قهوه بیشتر باشد، میزان حفاظت آن از ابتلا به بیماری‌های شناختی نیز بیشتر می‌شود. در نتیجه نوع قهوه “دارک رُست” بهترین قهوه برای محافظت از فرد در برابر این گونه بیماری‌ها به‌حساب می‌آید.
اگرچه، نوشیدن روزانه یک فنجان قهوه به معنی درمان یا پیشگیری از ۱۰۰ درصدی از این دو بیماری نیست، اما فواید بسیاری در این ارتباط دارد.
به گزارش روزنامه دیلی میل، محققان اعلام کردند تحقیقات بیشتری برای بررسی چگونگی اثربخشی قهوه برای جلوگیری از بیماری‌های شناختی و توانایی مواد شیمیایی تولیدی از فرآیند برشته‌سازی قهوه برای ورود به جریان خون یا عبور از سد خونی – مغزی نیاز است.
